Geloven en volharden

Er was eens een man met een heel grote wens. Hij wenste behalve iets voor zichzelf ook iets voor de wereld om hem heen. Het was een mooie wens, die de mensheid veel voorspoed en vrede zou brengen. Maar omdat deze man er niet uitzag zoals men dat graag wilde, werd hij niet geloofd. Toch wist hij met zijn wens die hij kon uittekenen als een schitterend beeld van een nieuwe wereld, een rechtvaardige samenleving met open communicatie, gelijke rechten en vreedzame samenwerking een aantal mensen te raken.
Want hij geloofde er zelf heilig in dat het ooit zover zou komen en hij kon ook niet anders dan er met andere mensen over te spreken. Een aantal mensen spraken hem na en vertelden zijn wens weer door aan anderen.
Maar er waren ook mensen die twijfelden en tegen hem zeiden: “Je bent niet goed wijs. Dit kan nooit gebeuren, het is onrealistisch. Het is niet haalbaar. Mensen zijn nu eenmaal egoïstisch en materialistisch en er is in de wereld niet de liefde genoeg die hiervoor nodig is.

Toch hield hij vol dat het mogelijk was en hij er in geloofde. Hij vergeleek zijn wens met die van de wereldreiziger. Deze wilde op zijn wandelschoenen de hele wereld bereizen. Ook tegen hem zeiden de mensen dat het niet mogelijk was en hij niet voldoende tijd zou hebben in zijn leven dit te bereiken. En de wereldreiziger antwoordde dan: “Doordat het mijn wens is om de hele wereld te bereizen heb ik iedere dag een reisdoel. En als ik daar ’s avonds aankom voel ik mij heel gelukkig, omdat het dan net is alsof mijn wens in vervulling is gegaan.
Maar er was ook een groep mensen die onze man gevaarlijk vonden. Toen ze zagen dat het geloof zo besmettelijk was dat anderen ook dezelfde wens gingen koesteren, besloten ze hem uit te schakelen, voordat hij nog meer aanhangers zou krijgen. Ze konden hem niet doden, omdat zijn aanhang inmiddels was gegroeid, maar opsluiten kon wel en zo kwam hij in de gevangenis terecht.
Na vele jaren was een journalist op zoek naar slecht nieuws, zoals een goede journalist behoort te doen. Hij dacht dat het wel een triest en ellendig verhaal zou opleveren als hij de gevangen genomen man zou interviewen nu hij al ruim tien jaar gevangen zat.

Tot zijn verbazing vertelde de man dat het hem goed ging, vooral omdat hij nog steeds geloofde in zijn wens, zich vaak voorstelde hoe het zou zijn als zijn wens uitkomt en dat deze gedachte hem vrolijk en opgewekt maakt en veel vertrouwen gaf. ‘Bovendien’ zei de man ‘is mijn gevangenschap het bewijs dat ze mijn wens serieus hebben genomen, waardoor ik er nog meer in geloof!’
De journalist verliet de man en besloot over weer tien jaar terug te komen in de overtuiging dat de man dan geknakt zou zijn en hem het beloofde portie ellende zou opleveren.
Maar tien jaar later was de man nog steeds ongebroken, opgewekt en vol vertrouwen. “Het grote verschil,’ zei hij ‘met uw vorige bezoek is dat het uitkomen van mijn wens nu weer tien jaar dichterbij is gekomen!’

Uiteindelijk bleef Nelson Mandela zevenentwintig jaar in de gevangenis en kort na zijn bevrijding realiseerde hij samen met De Klerk, zijn bevrijder, de eerste regering die bestond uit blank en zwart.

Geloven en volharden

Er was eens een man met een heel grote wens. Hij wenste behalve iets voor zichzelf ook iets voor de wereld om hem heen. Het was een mooie wens, die de mensheid veel voorspoed en vrede zou brengen. Maar omdat deze man er niet uitzag zoals men dat graag wilde, werd hij niet geloofd. Toch wist hij met zijn wens die hij kon uittekenen als een schitterend beeld van een nieuwe wereld, een rechtvaardige samenleving met open communicatie, gelijke rechten en vreedzame samenwerking een aantal mensen te raken.

Want hij geloofde er zelf heilig in dat het ooit zover zou komen en hij kon ook niet anders dan er met andere mensen over te spreken. Een aantal mensen spraken hem na en vertelden zijn wens weer door aan anderen.
Maar er waren ook mensen die twijfelden en tegen hem zeiden: “Je bent niet goed wijs. Dit kan nooit gebeuren, het is onrealistisch. Het is niet haalbaar. Mensen zijn nu eenmaal egoïstisch en materialistisch en er is in de wereld niet de liefde genoeg die hiervoor nodig is.

Toch hield hij vol dat het mogelijk was en hij er in geloofde. Hij vergeleek zijn wens met die van de wereldreiziger. Deze wilde op zijn wandelschoenen de hele wereld bereizen. Ook tegen hem zeiden de mensen dat het niet mogelijk was en hij niet voldoende tijd zou hebben in zijn leven dit te bereiken. En de wereldreiziger antwoordde dan: “Doordat het mijn wens is om de hele wereld te bereizen heb ik iedere dag een reisdoel. En als ik daar ’s avonds aankom voel ik mij heel gelukkig, omdat het dan net is alsof mijn wens in vervulling is gegaan.

Maar er was ook een groep mensen die onze man gevaarlijk vonden. Toen ze zagen dat het geloof zo besmettelijk was dat anderen ook dezelfde wens gingen koesteren, besloten ze hem uit te schakelen, voordat hij nog meer aanhangers zou krijgen. Ze konden hem niet doden, omdat zijn aanhang inmiddels was gegroeid, maar opsluiten kon wel en zo kwam hij in de gevangenis terecht.
Na vele jaren was een journalist op zoek naar slecht nieuws, zoals een goede journalist behoort te doen. Hij dacht dat het wel een triest en ellendig verhaal zou opleveren als hij de gevangen genomen man zou interviewen nu hij al ruim tien jaar gevangen zat.

Tot zijn verbazing vertelde de man dat het hem goed ging, vooral omdat hij nog steeds geloofde in zijn wens, zich vaak voorstelde hoe het zou zijn als zijn wens uitkomt en dat deze gedachte hem vrolijk en opgewekt maakt en veel vertrouwen gaf. ‘Bovendien’ zei de man ‘is mijn gevangenschap het bewijs dat ze mijn wens serieus hebben genomen, waardoor ik er nog meer in geloof!’
De journalist verliet de man en besloot over weer tien jaar terug te komen in de overtuiging dat de man dan geknakt zou zijn en hem het beloofde portie ellende zou opleveren.
Maar tien jaar later was de man nog steeds ongebroken, opgewekt en vol vertrouwen. “Het grote verschil,’ zei hij ‘met uw vorige bezoek is dat het uitkomen van mijn wens nu weer tien jaar dichterbij is gekomen!’

Uiteindelijk bleef Nelson Mandela zevenentwintig jaar in de gevangenis en kort na zijn bevrijding realiseerde hij samen met De Klerk, zijn bevrijder, de eerste regering die bestond uit blank en zwart.

Rotterdam 19 maart 2014

Al zijn de leugens nog zo snel, de waarheid achterhaald ze wel....

Na 4 jaar discuseren, 8 jaar oppositie en 12 jaar in de gemeenteraad, nog steeds berouwloos liegen.

lees verder: http://versbeton.nl/2014/03/gebakken-lucht-en-draaikonterij-in-leefbaars-uitgaansplan/?utm_source=Vers+Beton+-+wekelijkse+nieuwsbrief&utm_campaign=f947710f07-VB_NEWSLETTER&utm_medium=email&utm_term=0_5ea2085c30-f947710f07-64517857

Wij, van de Lijst Van Gerdingen onderschrijven de doelstellingen van de stuurgroep Rotterdam Sportstad 

Gemeente Rotterdam, Rotterdam Topsport">Gemeente Rotterdam, Rotterdam Topsport en Rotterdam Sportsupport vormen samen de stuurgroep Rotterdam Sportstad. Dit unieke samenwerkingsverband is verantwoordelijk voor het ontwikkelen en uitvoeren van het Rotterdamse sportbeleid en heeft daartoe de Sportnota 2010-2016 opgesteld. In deze nota is beschreven hoe Rotterdam ervoor gaat zorgen in 2016 een sportstad op Olympisch niveau te zijn.

Leidend voor de werkzaamheden van de drie organisaties is het Uitvoeringsprogramma Sport. Dit programma is de uitwerking van de Sportnota Rotterdam 2016 waarin de ambities van Rotterdam op sportgebied zijn neergezet. Dit programma bevat onder meer doelstellingen om de sportparticipatie in Rotterdam te verhogen en maatregelen die moeten bijdragen aan verschillende maatschappelijke opgaven, zoals integratie, bevorderen van onderwijsprestaties en sociale participatie.

Het Uitvoeringsprogramma Sport is opgebouwd uit zes sporen:

• ¥ Sportwaarden en onderwijs
• ¥ Maatschappelijke thema’s
• ¥ Breedtesport en sportontwikkeling
• ¥ Evenementen en accommodaties
• ¥ Topsport
• ¥ Media en citymarketing

Het Uitvoeringsprogramma Sport wordt de komende tijd met alle betrokken partijen besproken en naar verwachting begin 2011 in de gemeenteraad vastgesteld.

Sportplus staat voor sportverenigingen die iets extra’s doen en daarmee iets extra’s betekenen voor de stad Rotterdam. Het programma staat voor de inzet van sport als middel voor het bereiken van doelen op maatschappelijk vlak. Door samen te werken met diverse partners uit verschillende sectoren, koppelen Rotterdam Sportsupport en de deelnemende verenigingen de kracht van sport aan vele maatschappelijke ambities. Doel is dat de vereniging hier zelf beter van wordt, maar vooral dat zij wat betekent voor anderen. Voor leerlingen van de nabijgelegen school, voor senioren in de wijk, voor werkzoekenden, voor rondhangende jongeren, enzovoort.

Sportplus maakt onderdeel uit van het Uitvoeringsprogramma Sport voor de periode 2011-2014. Met het Uitvoeringsprogramma Sport werkt Rotterdam onder meer aan het verhogen van de sportparticipatie en het inzetten van sport als middel om bij te dragen aan maatschappelijke vraagstukken. De breedtesport heeft hier een belangrijke rol in.

De ‘Sportplusverenigingen’ werken mee aan de doelstellingen van de stad Rotterdam. Dit doen zij aan de hand van vijf centrale thema’s:

• Gezondheid
• Onderwijs
• Re-integratie / Werk
• Sportparticipatie van bijzondere doelgroepen
• Veiligheid

lees verder: http://www.rotterdamsportsupport.nl/nieuwsbrief/artikel.php?title=rotterdams-programma-sportplus-in-belangstelling-landelijke-overheid&id=405&aid=255

Rotterdam januari 2014

De Rotterdamse Economie

Economie is meer dan bedrijven, bedrijfsruimten en infrastructuur.

Het toekomstige succes van de Rotterdamse economie hangt meer af van menselijk talent, het woon- en leefmilieu en de innovatiekracht van het bedrijfsleven.

Algemeen

Zoals in elke regio drijft in Rotterdam een groot deel van de economie op het ondersteunen van de eigen bevolking. Circa 186.000 banen zijn direct gekoppeld aan de verzorging van de bevolking. De 174.000 overige banen zijn te danken aan de regio-functie van de stad.

Rotterdam heeft, naast het verhogen van het opleidingsniveau van de (beroeps) bevolking, het meest te winnen bij meer kennisintensieve werkgelegenheid en mede daarvoor, een verbetering van het woon- en leefmilieu. Het opleidingsniveau is hier lager dan in de andere grote steden.

Stel dat het opleidingsniveau hier even hoog zou zijn als in de andere steden, dan zou de stad ongeveer 45.000 arbeidsplaatsen méér hebben gehad dan nu het geval is. Zo groot is de invloed van het opleidingsniveau op de groeikracht van de werkgelegenheid.

Het verhogen van het opleidingsniveau is een zaak van beleid gericht op onderwijs, maar heeft ook te maken met de aantrekkelijkheid van Rotterdam als werkstad en als woon- en bezoekstad. Via het lokale beleid is invloed uit te oefenen op het verlagen van schooluitval en het stimuleren van doorleren. Bij het leefklimaat gaat het misschien nog wel meer om investeringen in voorzieningen en de kwaliteit van de openbare ruimte dan in woningen zelf. Daarom is het ruimtelijk ordenings- en stedenbouwkundig beleid ook economisch relevant.

Het Bedrijfsleven

Vernieuwing in bedrijven is continu nodig om nieuwe inkomsten te genereren en de productiviteit te verhogen. Aan organisatorische vernieuwingen wordt in Rotterdam relatief veel gedaan en ook telt de stad verhoudingsgewijs veel startende ondernemers. Het bedrijfsleven in Rotterdam en de andere grote steden doet vooral minder aan technologische (product) innovaties.

Dat maakt dat de innovatieprestaties van het Rotterdamse bedrijfsleven onder het Nederlands gemiddelde liggen.

Zaken als het ondersteunen van lokale kennisvalorisatie en van starters zijn mogelijkheden om via lokaal beleid de innovatiekracht van de Rotterdamse economie te stimuleren. De economie van Rotterdam is gekrompen, maar beperkter dan de krimp van de gehele Nederlandse economie. Een opvallend gegeven, aangezien deze regio relatief conjunctuurgevoelig is vanwege de rol van de Rotterdamse haven. De krimp is ook niet hoger uitgevallen dan die in de andere grote steden.

Ondanks de recessie is de werkgelegenheid licht toegenomen en ook dat is tegen de landelijke ontwikkeling in. De zakelijke dienstverlening en zorgsector zijn voor de banengroei verantwoordelijk. De economische crisis heeft de werkgelegenheid in de industrie, groothandel en logistiek wel geraakt.

De hoogste procentuele groei wordt gerealiseerd in de horeca en de zorgsector, gevolgd door zakelijke diensten. In absolute zin is de toename van het aantal arbeidsplaatsen vooral te danken aan zakelijke diensten en de zorgsector.

Starters blijken door de jaren heen en positieve bijdrage aan de werkgelegenheidsgroei in Rotterdam te leveren.

De non-profit sector is de belangrijkste motor achter de lichte werkgelegenheidsgroei. Deze sector blijft bovendien de top-25 grootste werkgevers in Rotterdam domineren. Traditioneel zijn de gemeente en het Erasmus Medisch Centrum veruit de grootste werkgevers in de stad.     

Onze Haven

De Rotterdamse haven herstelt zich weer. De groei van de overslag is vooral te danken aan de overslag van containers en droge massagoederen (ijzererts en schroot). Het groeitempo van de Rotterdamse haven ligt sinds een aantal jaar hoger dan dat van zijn West-Europese concurrenten Le Havre, Antwerpen en Hamburg. Hierdoor is het marktaandeel van Rotterdam in deze Europese havenregio inmiddels weer verbeterd.

Die groei is te danken aan de sterke stijging van de productiviteit en aan haven-gerelateerde activiteiten die elders in Nederland plaats vinden. Daarom bleef de direct aan de haven gerelateerde werkgelegenheid in de gemeente Rotterdam rond het zelfde niveau schommelen.

In 2010 heeft het Havenbedrijf € 370 miljoen geïnvesteerd in de aanleg van de Tweede Maasvlakte. Het havengebied moet goed bereikbaar blijven.

Onze luchthaven

Rotterdam The Hague Airport heeft de ambitie de beste regionale luchthaven in Nederland te zijn en op Europees niveau te behoren tot de beste van zijn soort.

Rotterdam The Hague Airport wil de glanzende voordeur voor onze steden en regio zijn. Heel concreet betekent dit dat er op dit moment, behalve verdere ontwikkelingen van het aantal bestemmingen, een begin is gemaakt met en totale herinrichting van het luchthaven terrein. Goede bereikbaarheid met het openbaar vervoer is dan ook vanzelfsprekend. 

Werk en inkomen

In de stad Rotterdam is veel werkgelegenheid aanwezig in verhouding tot de omvang van de bevolking van 15 t/m 64 jaar. In de rest van de regio Rotterdam geldt een tegenovergesteld beeld.

Ondanks de omvangrijke werkgelegenheid in de stad nemen nog steeds veel mensen tussen de 15 t/m 64 jaar niet deel aan de arbeidsmarkt. Het aandeel van de beroepsbevolking dat betaald werk heeft, is in Rotterdam eveneens lager dan in de andere grote steden en Nederland.

De werkgelegenheid in de stad Rotterdam wordt voor een groot deel bezet door bewoners uit de omliggende regio, die gemiddeld beter opgeleid zijn dan de Rotterdammers zelf.

Mede daardoor is er een hogere werkloosheid, meer dan 15% van de Rotterdamse beroepsbevolking is werkzoekende zonder werk. Dat aandeel is twee maal zo hoog als het Nederlands gemiddelde.

Op en rondom Rotterdam zitten veel bedrijven in de groeiende energie-, zorg, chemie- en logistieke sector. De jonge bevolking van Rotterdam moet de komende jaren klaar gestoomd worden om de vraag naar goed opgeleid personeel in deze sectoren te kunnen beantwoorden. Zo ontstaat een banenmotor waarmee Rotterdam jaren vooruit kan. Om dit vaart te geven moeten er alliantie komen die grote groepen uitkeringsgerechtigden gaat trainen, begeleiden en voorbereiden op instroom op de arbeidsmarkt.

Deelname hieraan is niet vrijblijvend; afwijzing van het aanbod heeft gevolgen voor de uitkering.

Kennis en innovatie

Het Rotterdamse bedrijfsleven biedt minder werk aan kenniswerkers dan het bedrijfsleven in de andere grote steden.

Waar het gaat om innovatie doet Rotterdam het vooral goed op het gebied van organisatorische vernieuwingen binnen bedrijven en instellingen. Rotterdamse bedrijven halen, in vergelijking met de andere grote steden en het Nederlands gemiddelde, echter een veel beperkter deel van hun omzet uit nieuwe producten. Dit is in lijn met het relatief beperkte aantal bedrijven in Rotterdam dat octrooi aanvraagt. Het totaal aantal aanvragen ligt nog vrij hoog, maar dat is voor een groot deel te danken aan de vele aanvragen van één groot bedrijf: Unilever.

De innovatiegraad van de Rotterdamse industrie als geheel is lager dan die van de Nederlandse industrie. In de distributiesector en de zakelijke dienstverlening ligt die graad juist hoger dan het landelijk gemiddelde. Ondanks de recessie is de werkgelegenheid licht toegenomen en ook dat is tegen de landelijke ontwikkeling in. De zakelijke dienstverlening en zorgsector zijn voor de banengroei verantwoordelijk. De economische crisis heeft de werkgelegenheid in de industrie, groothandel en logistiek wel geraakt.

De hoogste procentuele groei wordt gerealiseerd in de horeca en de zorgsector, gevolgd door zakelijke diensten. In absolute zin is de toename van het aantal arbeidsplaatsen vooral te danken aan zakelijke diensten en de zorgsector.

Starters blijken door de jaren heen en positieve bijdrage aan de werkgelegenheidsgroei in Rotterdam te leveren.

De non-profit sector is de belangrijkste motor achter de lichte werkgelegenheidsgroei. Deze sector blijft bovendien de top-25 grootste werkgevers in Rotterdam domineren. Traditioneel zijn de gemeente en het Erasmus Medisch Centrum veruit de grootste werkgevers in de stad.

Kwaliteitssprong zet Rotterdam-Zuid in de lift

Hogere inkomens, aantrekkelijke woonwijken, betere scholing en vooral méér werk.